Agresywne zachowania przełożonego
Przełożeni stosują pewne style zachowań z wielu powodów, z reguły bardzo konkretnych. Wynika to czasami z niewiedzy, jakie skutki dla ich autorytetu i wyników całego zespołu niesie konkretne zachowanie.
Na typowe agresywne zachowania może składać się kilka przesłanek. Przełożeni:
- uważają, że w ten sposób najlepiej zbudują swój autorytet, chcą być „twardzi”;
- chcą podkreślić, kto tu jest szefem;
- chcą lub muszą (zgodnie z ich „naturą”) demonstrować władzę, swoją decyzyjność;
- bardzo często rozładowują swoją frustrację, wynikającą z braku wyników, będącą często efektem nierealnych w danej chwili oczekiwań;
- lubią manipulować podwładnymi, szukają „kozłów ofiarnych”, wszędzie widzą winnych;
- czasami uważają, że takie działanie to jedyny sposób, aby otoczenie zwracało na nich uwagę;
- sądzą, że jest to jedyne skuteczne zachowanie, dające oczekiwane wyniki;
- lub po prostu nie wierzą w swoje możliwości – agresją tłumią to uczucie.
Zachowania agresywne z reguły się nie opłacają i mają wiele negatywnych następstw, czasami na trwale oddziałujących na kulturę zespołu, np.:
- przełożony traci autorytet i szacunek;
- znacznie obniża się poczucie wartości zespołu;
- ponieważ ludzie kopiują swojego szefa, inni członkowie zespołu mogą wykorzystywać sytuację do preferowania niewłaściwych zachowań;
- każda metoda przymusu, szantażu emocjonalnego, poniżania, kończy się dużym stresem nie tylko otoczenia, ale i przełożonego.
Pamiętajmy, że są jednak sytuacje, w których agresywne zachowania mają nie tylko sens, ale i usprawiedliwienie. W dobrze zarządzanych zespołach stanowią one jednak wyjątek, a nie codzienną regułę.
Lech Dworaczyński
Lech Dworaczyński – przedsiębiorca, inwestor, udziałowiec i członek zarządów firm, wybitny trener, coach oraz doradca biznesowy. Od wielu lat nadal na pierwszej linii zarządzania sprzedażą! Nasz ekspert i opiekun merytoryczny portalu.
www.dworaczynski.pl