Planowanie oparte na celach czy na problemach?

img_666
Zbyt często firmy mają złe podejście do strategicznego planowania, czego rezultatem są kiepsko przygotowane plany, które zalegają w szufladach menedżerów. Sami menedżerowie podchodzą do tego procesu (i obowiązku) coraz bardziej niechętnie i cynicznie.



Tak się dzieje zwłaszcza w następujących przypadkach:

  • Gdy firma jest młoda. Menedżerom często brak odpowiedniego doświadczenia w planowaniu.
  • Gdy firma boryka się z wieloma obecnymi problemami.
  • Gdy firma ma bardzo ograniczone środki (finansowe, ludzkie etc.)
  • Oto jak rozwiązać ten problem.

Czym jest planowanie oparte na celach?

Takie planowanie, oparte na pewnej wizji, to planowanie od przyszłości do teraźniejszości zwane również planowaniem z góry na dół. Planujący określa pewien przyszły cel ogólny a następnie proponuje konkretne cele cząstkowe, których realizacja musi nastąpić przed wyznaczonym z wcześniej terminem. Często cele są określane w kategoriach konkretnych dokonań, na przykład: 1 milion dolarów obrotu lub 20% marży w ciągu trzech kolejnych lat podatkowych.

Na szczęście, planujący również przypisują konkretne działania tym celom. Takie plany zawierają informacje: kto, jak i do kiedy osiągnie cel. Proces planowania może również zawierać misję firmy oraz analizę warunków wewnętrznych i zewnętrznych, priorytety etc. Planowanie oparte na celach, to zwykle planowanie długoterminowe przynajmniej od 3 do 5 lat naprzód.



Czym jest planowanie oparte na problemach?

W przeciwieństwie do planowania opartego na celach, ten sposób planowania zaczynamy od chwili obecnej w przyszłość. Planujący identyfikuje najważniejsze problemy i zagadnienia, przed którymi firma staje obecnie. Najlepiej, gdy te problemy sformułowane są w charakterze pytań na przykład: „Jak zaktywizujemy Zarząd?” lub „Jak zarządzać naszymi finansami bardziej efektywnie?”  Następnie planujący delegują konkretne działania oraz terminy ich wykonania swoim podwładnym. Mogą brać pod uwagę czynniki zewnętrzne, którym podlega firma, ale skupiają się przede wszystkim na czynnikach wewnętrznych. Takie planowanie, to planowanie krótkoterminowe na przykład na nadchodzący rok.



Które podejście wybrać?

 Jeśli firma jest stosunkowo młoda (1-2 lat działalności), ma wiele obecnych problemów, lub gdy ma bardzo ograniczone możliwości (brak ludzi i finansów), to najlepszym wyjściem jest planowanie oparte na problemach. Po wdrożeniu takiego planu wewnętrzne systemy firmy będą wystarczająco mocne, by zacząć planowanie długoterminowe.

Sposób, w jaki dany plan strategiczny jest rozwijany zależy od wielu czynników a w szczególności od stylu przywództwa, kultury firmy, złożoności środowiska w jakim firma funkcjonuje, wielkości firmy i oczywiście od doświadczenia menedżerów, którzy takie plany tworzą.






Carter McNamara – jest właśicielem firmy Authenticity Consulting, LLC zajmującej się doradztwem i pomocą w zarządzaniu organizacjami. Jest autorem 10 książek na temat zarządzania, przywództwa, strategoii, itp. Jest takze założycielem Free Management Library.



Oryginalny artykuł znajduje sie tutaj